แป้งบอกว่า หาไม่ยากเลย นั่งวินมาลงที่ตลาด
ก็เห็นรถตุ๊กตามาแต่ไกลแล้ว แต่ยังไม่เห็นคนขาย
แน่ละซิ ก็ตุ๊กตามันบังฉันจนมิดเลย จะเห็นได้ยังไง
เรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆ ขายของไปด้วย
ครั้งนี้ความเขินอาย หายไปหมด
แป้งชวนฉันไปขายที่แถวมหาลัยแป้ง เพราะนักศึกษาเยอะมาก
ฉันก็คิดว่า น่าสนใจอยู่เหมือนกัน น่าจะดีกว่าขายซ้ำซากจำเจอยู่ที่เดียว
เราจึงตกลงกันว่า อาทิตย์หน้าฉันจะลองไปขายแถวมหาลัยแป้งดู
คืนนั้นแป้งนอนค้างที่บ้านฉัน เพราะกว่าจะขายของเสร็จก็ดึกแล้ว
ไม่อยากให้แป้งนั่งรถทัวร์กลับคนเดียว มันอันตราย
ตอนเช้าแป้งจึงนั่งรถทัวร์กลับ เพื่อไปเรียนในตอนบ่ายต่อ
แม่เข้ามาถามฉันที่ห้องหลังจากแป้งกลับไปแล้ว
ว่าแป้งเป็นใคร ท่าทางเหมือนทอมเลย
ฉันบอกว่าเป็นเพื่อนที่กทม.
ฉันไม่อยากบอกให้แม่รู้ว่า ฉันกับแป้งรู้จักกันทางอินเตอร์เน็ต
ฉันคิดว่า ผุ้ใหญ่คงไม่เข้าใจ ความสำพันธ์แบบนี้เท่าใดนัก
หลังจากนั้นอาทิตย์ต่อมา ฉันก็ขับรถตุ๊กตาของฉันเข้าไปขายของที่มหาลัยของแป้ง
แป้งพาไปหาที่แถวตลาด หลังมหาลัย ซึ่งวันที่ไปมีตลาดนัดพอดี
เรานั่งขายของกันอย่างสนุกสนาน
อาจจะเป็นเพราะว่า ของแปลกสำหรับที่นี่ก็ได้ ทำให้เราขายดีมาก
ฉันบอกแป้งว่า มื้อเย็นนี้ ฉันขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงแป้งเอง
แต่แป้งบอกว่า แป้งจะโชว์ฝีมือทำอาหารให้ฉันกินเอง
แป้งถามว่า "ฉันชอบกินอะไร"
ฉันบอกว่า ฉันชอบกินยำวุ้นเส้น
แป้งบอกว่า จะทำยำวุ้นเส้นที่อร่อยที่สุด ให้ฉันกิน
เราขับรถตุ๊กตาเข้าไปจอดที่อพาท์เม้นแป้ง
แล้วแป้งพาขี่จักรยานออกมาซื้อของเพื่อทำอาหารเย็น
ระหว่างทางที่ซ้อนรถจักรยานมานั้น ข้างๆทางมีแต่ต้นไม้ มีกระรอกวิ่งผ่านด้้วย
ฉันชอบบรรยากาศแบบนี้จังเลย
แป้งบอกว่า ถ้าชอบก็อยู่หลายๆวันซิ หรือจะมาบ่อยๆก็ได้ แป้งอยู่คนเดียว
ฉันเห็นว่า มาขายตุ๊กตาที่นี่ก็ขายดี กว่าที่บ้านซะอีก
และฉันก็อยากอยู่กับแป้งด้วย ฉันมีความสุขมากเวลาอยู่กับแป้ง
จึงตัดสินใจอยู่ขายต่ออีก 2-3วัน
คืนนั้นแป้งทำยำวุ้นเส้นให้กิน อร่อยมากเลย
และก็มีไข่คน (แป้งเรียกว่าไข่คน) เพราะมันไม่ใช่ไข่เจียว
แต่นำไข่มาตีๆคนๆแล้วก็ทอด
ซึ่งไอ้เมนูไข่คน นี่ตอนหลังกลายเป็นอาหารจากนโปรดของฉันทีเดียว
ดูจากบุคคลิกแป้งแล้ว ก็พอจะรู้ได้ว่าแป้งเป็นคนชอบทำอาหาร
ในห้องนอนแป้ง มีอุปกรณ์ทำอาหาร,หม้อ ไมโครเวฟ ครบครัน
คืนนั้นจะเป็นคืนที่ฉันอยู่กับแป้งแล้วมีความสุขมาก
ถ้าไม่มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา มีผู้หญิงโทรเข้ามาหาที่เบอร์ห้องแป้ง
ต่อให้ฉันไม่ตั้งใจฟัง ก็ต้องได้ยิน เพราะห้องมันเล็กๆแค่นั้นเอง
ได้ยินเสียงแป้งพูดว่า "มาไม่ได้หรอก เพื่อนมานอนที่ห้อง"
